ต่ำต้อยจึงยิ่งใหญ่

“เต่านั้นคล้ายกับแม่น้ำใหญ่และทะเลกว้างแม่น้ำและทะเลเป็นใหญ่เหนือห้วงน้ำทั้งหลาย

ด้วยมันวางตนอยู่ในที่ต่ำ สายน้ำใหญ่น้อยจึงไหลมาสู่

ดังนั้น  ในการขึ้นเป็นใหญ่ในหมู่คน  ปราชญ์ย่อมพูดจาถ่อมตน"

-  เล่าจื๊อ

เพราะเราไม่มีความรู้เรื่องเพลงขนาดนั้น เราไม่ได้เป็นโปรดิวเซอร์ เราร้องเพลงไม่เป็น เพราะงั้นเอาอะไรก็เอามาเถอะ จะรับฟังเอาไว้เอง เพราะเราเองก็ไม่ได้เก่งอะไรเหมือนกัน...  นั่นทำให้คนที่มีความสามารถทางด้านต่าง ๆ ไหลเข้ามาในค่ายเพลงนี้ จนกลายเป็นค่ายเพลง Genie Records ในที่สุด...นี่คือสิ่งที่คุณนิค-วิเชียร ฤกษ์ไพศาล อดีตผู้บริหาร ค่ายเพลง Genie Records ได้อธิบายให้เราฟัง

จากคนธรรมดา สู่การเป็นผู้บริหารค่ายดัง

งานที่ดีคืองานที่เรารัก ... ถ้าเราอยากทำมัน มันก็จะออกมาดีด้วยตัวมันเอง แต่บางครั้งก็ต้องรักมันเพื่อคนที่เรารัก เช่น  ไม่อยากทำงานแล้วนะ แต่ลูกต้องเรียนค่าเทอมต้องจ่าย แม่ก็ต้องดูแลต้องดูแลนะ

...และที่สำคัญคือต้องรู้จักอดทน

...ไม่มีใครได้ดีจากการลองทำครั้งแรก ทุกความสำเร็จมีเบื้องหลังเป็นความล้มเหลวทั้งสิ้น

ปัจจุบันทุกอย่างอาจจะรวดเร็วขึ้นเพราะอินเตอร์เน็ตหรือเทคโนโลยี แต่ความสำเร็จไม่ใช่... ความสำเร็จนั้นใช้เวลาเสมอมา ไม่ว่าจะในอดีตหรือปัจจุบัน คนรวยหรือคนจน ล้วนต้องรู้จักอดทน และรู้จักเรียนรู้จากความล้มเหลว และใช้มันเป็นบันไดก้าวสู้ความสำเร็จที่รออยู่

บริหารคนให้ประสบความสำเร็จอย่างผู้บริหาร

“ผมไม่ตีเส้นให้ใครไต่ แต่ผมสร้างถนนใหญ่ ๆ ให้เขาเดิน” - คุณนิค-วิเชียร ฤกษ์ไพศาล

เป้าหมายหนึ่งเป้าหมายมีหลากหลายเส้นทางให้เลือกเดิน ที่เหมือนถ้าเราต้องการไปตลาด เราอาจจะนั่งรถเมล์ อาจจะปั่นจักรยาน หรืออาจจะเดินไปก็ได้ แล้วแต่ความเหมาะสม เราไม่ควรเอาบรรทัดฐานเราไปตีเส้นให้เขาไปตามที่เราต้องการ ...เพราะแค่ตั้งเป้าหมายให้คนอื่นมันง่าย ไม่ใช่ผู้บริหารก็ทำได้ แต่โอกาสที่เป็นเส้นทางสู่ความสำเร็จต่างหากที่สำคัญ ที่จะเป็นตัวพิสูจน์และพัฒนาศักยภาพของเขาเพื่อให้ประสบความสำเร็จในตอนนี้และในตอนต่อ ๆ ไป

สร้างถนนให้ใหญ่พอให้เขามีโอกาสได้ลองผิดลองถูก ระหว่างทางไปเป้าหมายก็พอ

ทุกคน “มีของ” แค่ต้องลอง “ฟัง”

เรียกได้ว่าคุณนิคใช้การฟังในการปั้นคนเลยทีเดียว... เพราะทุกคนต้องการเป็นผู้พูด ต้องการนำเสนอ ทุกคนมีไอเดีย แค่ต้องการคนฟัง

มนุษย์นั้นเรียนรู้การฟังได้ก่อนการพูดเสียอีก...แต่เรามักจะไม่ค่อยฟังใคร ไม่ก็ฟังผ่าน ๆ  ทั้ง ๆ ที่การตั้งใจฟังว่าคน ๆ นึงกำลังพูดอะไรอยู่มันทำให้เราได้เรียนรู้อะไรมากมาย คนที่เก่งจึงไม่ใช่คนที่พูดมาก แต่เป็นคนที่ฟังมาก จนมีข้อมูลหลากหลายให้นำมาประยุกต์ใช้... อย่างเช่น ผู้บริหารอย่างคุณนิค

ทำไมเราต้องเปลี่ยนตัวเองก่อนที่จะเปลี่ยนคนอื่น?

ถ้าเราเปลี่ยนตัวเองไม่ได้ เราจะไปเปลี่ยนคนอื่นได้ไง เป็นไปไม่ได้

ทีเพื่อนยังทำได้เลย... ทีน้องยังทำได้เลย... ทำไมเราถึงต้องคอยเอาคนอื่นมาเป็นข้ออ้างในการเลือกที่จะไม่เปลี่ยนตัวเอง... ทั้ง ๆ ที่ก็น่าจะรู้อยู่แก่ใจว่าเราเปลี่ยนใครไม่ได้ เราคาดหวังให้สังคมที่เราอยู่จะมีคน ๆ นึงลุกคนมาเป็นแบบอย่างที่ดีให้เราไม่ได้ ถ้าเราอยากจะเปลี่ยนแปลงอะไรให้เริ่มที่ตัวเราเอง...เพราะเราเองก็รู้ว่าอะไรที่ดี ไม่ดี