ห้องทำงาน = ห้องแห่งการพัฒนาตนเองจากภายในสู่ภายนอก

ห้องทำงานไม่จำเป็นต้องรก

“ห้องบ่งบอกนิสัย เพราะนิสัยทำให้เกิดห้องแบบนั้น”

ความฟุ้งซ่านก็เหมือนไอน้ำ พี่ก๊อตเล่าว่าถ้าเราปล่อยให้มันเกิดขึ้นโดยไม่ห้ามมัน มันจะขยายตัวจนทะลักออกมา ในรูปแบบของพฤติกรรม เหมือนตอนที่ห้องของเรารกแบบไม่รู้ตัว... นั่นเป็นเพราะว่าเรากำลังปล่อยให้ความฟุ้งซ่านเกิดขึ้น

...ความฟุ้งซ่านไม่เคยหายไปแต่เราลดมันได้

อาจจะเริ่มจากการจัดชั้นหนังสือให้เป็นระเบียบเป็นหมวดหมู่ นอกจากจะช่วยให้หาง่ายแล้วยังช่วยฝึกนิสัยเป็นระเบียบ...และความเป็นระเบียบจะช่วยลดความฟุ้งซ่าน ให้กลับมาคิดเป็นระบบเอง

ดังนั้นถ้าอยากให้ห้องมีระเบียบให้เริ่มจัดการที่ตัวเรา....

หนังสือที่พี่ก๊อตเลือกเข้ามาในชีวิต

ด้วยความที่เป็นนักแสดง... อาชีพที่ไม่ได้แสดงแค่บท “ตัวเรา”

พี่ก๊อตจึงต้องเรียนรู้ ศึกษา เข้าใจมนุษย์ให้มากที่สุดกว้างที่สุด ...ดังนั้นหนังสือต่าง ๆ ที่พี่ก๊อตเลือกมักจะเป็นปรัชญา ศาสนาต่าง ๆ และเพื่อที่จะเข้าถึงบทบาทให้มากที่สุด พี่ก๊อตจึงต้องอ่านหนังสือให้มากที่สุดด้วย....

“อย่ารู้ลึกแต่โง่กว้าง” - อ. วรภัทร ภู่เจริญ

เป็นคำพูดที่พี่ก๊อตบอกว่าชอบมาก... มันบ่งบอกว่า การอ่านหนังสือมาก ๆ ผลพลอยได้ก็คือการที่พี่ก๊อตเข้าใจคนอื่นและเข้าใจตัวเองมากขึ้น (ทำให้พี่ก๊อตเข้าถึงตัวละครได้มากขึ้น) เพราะหนังสือหลายเล่มมีจุดประสงค์เหมือนกัน แต่การนำเสนอมุมมอง จริตของผู้เขียนต่างกัน ทำให้อารมณ์ที่สื่อออกมาต่างกัน ดังนั้นการอ่านหนังสือกหลาย ๆ แบบจึงทำให้เรามีมุมมองที่กว้าง สามารถพลิกแพลง และสร้างสรรค์สิ่งใหม่ เหมือนที่พี่ก๊อตใช้ความหลากหลายที่เคยเห็นมาปรับและสร้างสรรค์คาแรกเตอร์ของตัวละคร

Q : ซื้อแต่ไม่อ่าน?

A : เพราะว่าซื้อด้วยอารมณ์..

อยากอ่านหนังสือเยอะ ๆ นะ แต่ซื้อมาแล้วไม่เคยอ่าน... ไม่ก็อ่านแต่ไม่เคยจบ... นั่นเป็นเพราะ “ซื้อเพราะอารมณ์... เป็นนิสัยเสพติด มีความสุขกับการจ่ายแล้วได้รับกลับบ้าน เป็นนิสัยอย่างนึง... ต้องยอมรับก่อนว่าตัวเองมีนิสัยแบบนี้...” - ก๊อต จิรายุ

...แต่เราไม่ได้เสียเงินไปกับอะไรที่มันแย่นี่? ทำไมไม่ลองอ่านมันอ่านให้จบจริง ๆ สักตั้งล่ะ?

วิธีอยู่กับหนังสือ 1 เล่ม

“มองหนังสือเป็นคน ๆ นึง... ที่เราต้องพยายามเข้าใจเขา”

บางเล่มอ่านวนไปเป็น 6 ปี... พี่ก๊อตเล่าพร้อมหยิบหนังสือเล่มนึงออกมา... อ่านทุกปี สรุปทุกปี จนกว่าจะเข้าใจหนังสือ... ใช้เวลากับมัน

อย่างพี่ก๊อตก็จะอ่านครั้งละ 15 นาที เพื่อที่จะได้รู้สึกว่ามันมีวันจบ และไม่ได้เครียดเกินไป... ในช่วงแรก ๆ อาจจะรู้สึกน่าเบื่อ แต่ถ้าอ่านไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวเราจะเริ่มเห็นประโยชน์ของมัน รู้สึกสนุกกับมัน แล้วเวลา 15 นาทีก็จะค่อย ๆ ยาวขึ้น ค่อย ๆ แทนที่ความเบื่อหน่าย... แล้วเราก็จะอ่านหนังสือจบเอง

...จริง ๆ หนังสือไม่ได้น่าเบื่อขนาดนั้น

Q : อ่านแล้วลืม?

A : จำไม่ได้ก็จด..

นอกจากอ่านแล้ว... อย่างพี่ก๊อตก็จดสรุปหนังสือทุกปีเพื่อที่จะทำความเข้าใจ และจดโน้ตเพื่อเตือนตัวเองตลอด จะได้ไม่ลืม

“เราจะพัฒนาตัวเองได้ก็ต่อเมื่อเราจดจำความรู้ที่เกี่ยวกับการพัฒนาได้” - ก๊อต จิรายุ

จดโน้ตให้ปัง ...ทำยังไง?

1. อ่านแล้วเสริมพลัง กำลังใจ
2. No Negative No เสียดสี ประชดประชัน
3. อ่านแล้วช่วยให้จดจำ
4. “จดแล้วต้องอ่านด้วย”

เราเขียนให้ใคร?

พี่ก๊อตบอกว่าเขียนมี 2 อย่าง.... คือเขียนเพื่อตัวเอง หรือเขียนเพื่อคนคนอื่น ...ก่อนที่จะเขียนให้เราชัดเจนก่อนว่าเขียนเพื่อใคร?

ถ้าเขียนเพื่อตัวเอง เขียนยังไงก็ได้เข้าใจอยู่คนเดียว... แต่ถ้าเราต้องการที่จะเขียนเพื่อคนอื่น แค่เราเข้าใจไม่พอ... เราต้องดูว่าสิ่งที่จะเขียนมีประโยชน์ต่อเขาไหม.. เพื่อที่จะสื่อออกไปให้ถูกต้อง หนังสือก็ต้องอ่านให้มาก ...

หลักการเขียนของพี่ก๊อต

ไม่จริง ไม่รู้จริงไม่เขียน... ไม่จำเป็นไม่บอก... ไม่เมตตาไม่ปล่อยออกไป...

ระบายความรู้สึก ≠ ความคิดเห็นเชิงสร้างสรรค์

ระบายความรู้สึกคือการระบายความรู้ ไม่สนใจว่าใครรู้สึกยังไงฉันแค่อยากพูด ถ้าฉันรู้สึกว่ามันแย่ ก็จะพูดว่าแย่ ในขณะที่ความคิดเห็นเชิงสร้างสรรค์ คือแย่เพราะทำไม ไม่ได้ตอบเพราะอารมณ์แต่อยากช่วยให้เขาพัฒนาขึ้น...

คอมเมนต์แย่ ๆ ที่มาจากความรู้สึก...ไม่ได้ช่วยอะไรนอกจากสร้างความรู้สึกแย่ ๆ

ดังนั้นการเขียนอะไร ถ้าไม่เมตตาไม่ต้องปล่อยออกไป...

เทคนิคการวางแผนยังไงให้บรรลุเป้าหมาย สไตล์พี่ก๊อต

1. ใช้เวลากับเป้าหมาย...คิดให้ดีว่ามันคือเป้าหมายที่เราต้องการจริง ๆ หรือเปล่า
2. หากิจกรรมที่ทำให้เป้าหมายของเราเป็นจริง... อยากผอม ต้องกินแบบไหน ออกกำลังกายยังไง
3. กำหนดวันที่จะทำ ความถี่ของกิจกรรม เช่น 3 วันต่อสัปดาห์ วันละ 15 นาที
4. ทำอย่างที่วางแผนไว้อย่างเคร่งครัด
5. และสำคัญมาก...อย่าลืมที่จะตรวจดูว่าวิธีของเราเป็นยังไง... มันดีขึ้นได้อีกมั้ย ...ทำไมมันถึงดีขึ้นหรือแย่ขึ้น
6. กลับไป ข้อ 2

ที่สำคัญ ...ชัดเจนในสิ่งที่ต้องการ

เพราะ “ความอยาก” คือพลังงานอันมหาศาลแสนสำคัญส่วนนึงที่จะทำให้คนเราบรรลุเป้าหมาย

เก็บเงินก็เช่นกัน...

ถ้าเราต้องการที่จะเก็บเงินจริง ๆ เราจะไม่คิดว่า “มีเงินมากค่อยเก็บ” แต่เราจะคิดว่า “มีเงินน้อยเก็บยังไงให้เยอะ”

...ถ้าเรา “อยากที่จะเก็บ” ....อย่างพี่ก๊อตก็ใช้วิธีแบ่งบัญชีตามจุดประสงค์ ออกเป็น 6 ส่วน คือ ยามจำเป็น(ค่าพยาบาล), ลงทุน, ออมระยะยาว, การศึกษา, ใช้ส่วนตัว ,ทำบุญ...

การแบ่งบัญชีตามจุดประสงค์จะช่วยให้เราเก็บการเคลื่อนไหวของเงินเข้าออกที่ชัดเจนขึ้น ทำให้เราสามารถควบคุมค่าใช้จ่ายได้ตรงจุด ดีกว่าออมเงินเป็นก้อนเดียวเวลาใช้ไปก็ไม่รู้ว่าเราเสียเงินไปกับส่วนไหนเป็นพิเศษ...

“และมนุษย์จะมีความมั่นใจมากขึ้นเมื่อมีทุน”

ดังนั้นคนที่ทำงานจงฟังทางนี้

“เมื่อก่อนการงานของไทย หมายถึงงานรื่นเริง เช่นสงกรานต์ ปีใหม่ แต่พ่อวัฒนธรรมตะวักตกเข้ามาก็กลายเป็นว่า...”

งาน = เงิน

“ไม่ได้ทำงานที่รัก...แต่เงินดี”

กว่าพี่จะได้ทำให้สิ่งที่ตัวเองรักก็ผ่านอะไรที่ไม่ชอบมาเยอะเหมือนกัน...พี่ก๊อตพูด ถ้ามันเป็นสิ่งที่ทำให้ดีกว่า เช่น ต้องหาเงินลงทุนถึงจะได้ทำในสิ่งที่รัก ก็เป็นอะไรที่คุ้มค่า

และที่สำคัญอย่าทำชุ่ย ๆ ...

ถึงแม้จะไม่ชอบ... แต่งานทุกงานก็มีคุณค่าในตัวของมัน เป็นสิ่งที่ช่วยพัฒนาตัวเรา ทำให้มันเป็นงานที่เราภูมิใจในความอุตสาหะของเรา...

มากกว่าการศึกษา

เมื่อโตขึ้นเราไม่ได้เรียนรู้วิธีประสบความสำเร็จจากตำราเรียน... แต่เราจะเรียนรู้วิธีประสบความสำเร็จจากคนที่สำเร็จ...

ในวัยทำงานไม่ใช่แค่มีความรู้ก็ประสบความสำเร็จ... เวลามีจำกัดจึงต้องบริหาร เงินทุนต้องมีจึงต้องคอยเก็บและลงทุนให้มันงอกเงย หนังสือก็ต้องคอยอ่านเพื่อพัฒนาตนเอง...

“เราต้องคอยพัฒนาตัวเองตลอดเวลาจึงจะฝ่าฟันอุปสรรคได้”